یانون

گاه‌نوشته‌های یا.نون

یانون

گاه‌نوشته‌های یا.نون

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «رئیسی» ثبت شده است

دولت سیزدهم آغاز شد و کنار ده‌ها دولت‌مرد که حالا باید سنگینی بار مسئولیت را روی دوش خود حس کنند، من و تو هم مسئولیتی قدر خود داریم. راستش ابتدای دولت روحانی، به مشاوره و گفت‌گو نگذشت... یا به سبب شور جوان‌تر بودن یا به دلیل بدبینی مفرطی که به شخص رئیس جمهور و دولتی که تشکیل خواهد داد داشتیم، اصلا دل و زبان به انجام وظیفه احتمالی یاری نمی‌کرد...
حالا یا به سبب پیری یا به سبب امید دوست دارم وظیفه کوچک به قدر محتوا یک پست و در موضوعی که فکر می‌کنم می‌فهمم‌ش و یا مطمئن‌م گفتن‌ش باید، بگویم.
در دو پست، در باره نسبت بین مسکن و ساختمان و معماری می‌گویم؛ با فهمی که از خیز دولت جدید پیدا کرده‌ام و نگرانم.

 

به شخصه
با بهینه‌سازی مصرف سوخت اصلا مشکلی ندارم.
با سهمیه‌بندی بنزین ، با کارت سوخت و حتی با دو نرخی بودن بنزین مشکلی ندارم.
اما با دروغ چرا.
با ریا، با نیرنگ چرا. با بازی‌های سیاسی مشکل دارم.
با فریب مشکل دارم.
با این دولت و شخص اول‌ش مشکل دارم که جمع همه این هاست.
و با کسانی که به نادانی یا به دلیل منافع زودگذرشان در روز روشن و با وجود ادله روشن برای ناکارآمدی او در دوره دوم ریاست جمهوری مقدمات رای آوری‌ش را فراهم کردند، مشکل دارم.
با کسانی که به دروغ برای‌ش نوشتند و تبلیغ کردند مشکل دارم؛
.
حتی با مردمی که درست ندیدند واقعیت ها را نیز مشکل دارم
با هر کسی به قدر خودش…

معماری ظرفیت آن را دارد که با زمان و در پس نیازهای جدید توسعه پیدا کند. اصلا بناهایی که در تاریخ منجمد می‌شوند تنها به کار موزه‌ها و میراث فرهنگی می‌آیند. ما در ایران و در بخش بزرگی از جهان که تاریخی اسلامی را دیده است توفیق آن را داریم که با نوع خاصی از معماری زنده در طول سده‌ها روبه‌رو باشیم. مثلا در شرق آسیا، جایی که بناهای عمومی و بزرگ تا خرده‌بناهای شخصی نظیر خانه‌ها جمله با چوب و مصالح سبک ساخته می‌شدند کافی بود تفکر شرقی گذرایی وجود داشته باشد -که داشت و دارد!- تا به این ترتیب کم‌تر معماری توان ماندن بیش از یک سده را نداشته باشد؛ حجم عظیمی از تجربه‌های معماری مشرق زمین به همین جهت فرصت ماندن و با مردمان زمانه ما گفت‌گو کردن را پیدا نکرده‌اند. اما در بلاد اسلامی و به خصوص در ایران ما در کنار تجربه‌ی ساخت‌های مستحکم، یک فرهنگ مهم برآمده از اصول اسلامی نیز وجود داشته که فرصت زندگی سده‌ها را برای گونه‌ی خاصی از بناهای معماری فراهم کرده است. بله. مساجد!

مساجد اسلامی به دلیل قواعد فقهی خاص اسلامی، در کنار جای‌گاه فرهنگی-مردمیِ خاصی که زنده‌گی آن‌ها را تضمین می‌کرده‌، خیلی اجازه دخل و تصرف و تخریب را بعد از برپایی به ما نمی‌دادند. طبعا چنین قدرت بزرگ فقهی و فرهنگی، حتی در زمان تخریب‌های طبیعی و دخل و تصرف‌های سیاسی مقاومت از خود نشان می‌دهد. کم نیستند در معماری اسلامی مساجدی که حتی پس از زلزله و تخریب صد در صد بنا، باز هم از نو ساخته می‌شوند. چرا که اساسا مسجد مادامی که زمین هست و زمان هست مسجد است.... بگذریم از کج‌رفتاری سیاسی و عدم تدبیر در سه چهار دهه اخیر که این را هم دست‌خوش کرده است...

هنوز چند دقیقه‌ای تا پایان رسمی زمان رای‌گیری انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم باقی‌مانده است و اخبار متعدد نشان از سومدیریت گسترده و صفوف طولانی مردمی سرگردان در خیابان‌های شهرهای بزرگ در کنار خطاها و تخلف‌های کوچک و متوسط همیشه‌گی دارد. این سو مدیریت به شهادت اخبار و ویدیوهای مکرر، در روستاها و شهرهای کوچک اساسا به انصراف مردم از حق خود در رای تبدیل شده است. از سویی در شهرستان‌های مشهور به حمایت از سید رئیسی، کم‌بود تعرفه و معطلی بیش از چهارساعته مردم، در کنار همه این سومدیریت‌های همه‌گیر، گمان به مهندسی انتخابات را نیز تقویت کرده‌است؛ مهندسی‌ای که در آن تعرفه‌ها فقط در روستاها، شهرستان‌ها و مناطق محروم شهرهای بزرگ و حتی جنوب شهر تهران بزرگ که رای به کاندید مقابل دولت در آن‌ها قطعی شده است، رخ می‌دهد و حسینیه‌ ارشادها و مناطق میان تا بالای تهران و بلوار سجادهای مشهد برعکس از وفور تعرفه برخوردارند و تنها با مدیریت ناشیانه دولت -نظیر آن چه در توزیع سبد غذایی نیز دولت نشان داده بود- دست و پنجه نرم می‌کنند. یعنی یک تبعیض آشکارای طبقاتی در حق رای و دزدی آشکار این حق‌الناس بزرگ از مسیری که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بی‌سابقه است.

مهدی کاوه در پاسخ گفت‌گویم در پست قبل برایم دوچندان نوشته است. از حوصله‌اش تشکر می‌کنم؛ هرچند نشان می‌دهد که سخت کار از کار گذشته است و با شعر و شاعری هم نمی‌شود چیزی را دیگرگون نشان داد. در عجب‌م از روندی که به فهم و منطق مردم سرزمین ما در این سال‌ها رفته است. پیش از طرح چند پاسخ به نکات مهدی، لازم است اول یک نکته مهم را یادآور شوم.

دوستان من! تقطیع هر متنی یک جنایت است که وقتی انجام می‌دهید در حق خودتان و فهم خودتان روا می‌دارید. این که شما از پاسخ کسی، به جای درک کلی هر فراز، کلیدواژه‌ها و عبارات خاص را می‌فهمید، شروع‌ش از خوانش بد است که سبقه در مدرسه‌های ابتدایی دارد. بعدتر به خودتان اجازه تقطیع می‌دهید و این بار هرچه بخواهید را می‌شنوید و هرچه را نخواهید رها می‌کنید؛‌ این جنایتی دیگر که خیرهای زیادی را از انسان سلب می‌کند. کافی‌ست با همین دست فرمان، به اخبار و داده‌ها و رسانه‌ها و دوران‌ها هم نگاه کنید و گوش فرادهید؛‌ دیگر کار از کار گذشته است... شما در سراشیبی الیناسیون در حرکت‌ید! کافی‌ست جلوتر بین رسانه‌ها هم برای خودتان ارزش‌گزاری کنید -که هست- پس تقطیع اخبار خاص زندگی و دانش شما را پر خواهد کرد. شما در این مسیر بینایی خود را از دست می‌دهید....

برادر خوبم مهدی کاوه! اگر نبود پاسخ‌های نادقیق و تقطیع‌گر شما که نشان از خوانش بد و عدم فهم پاسخ‌های من نداشت و با متنی برآمده از یک اندیشه منسجم روبه‌رو بودم، هرگز وظیفه پاسخ مجدد به شما را نداشتم و به رسم ادب به تشکر بسنده می‌کردم چرا که نشان می‌دادی دقیقا می‌فهمی که چه می‌گویی! اما با نحوه ارائه جواب‌هایت بار دیگر بر من اثبات‌ کردی که از روبه‌روشدن با واقعیت مخاطب‌ت به کل دوری می‌کنی.... چیزهایی که می‌نویسم نه لزوما جواب حرف‌های واگرای شما که نقدی بر نوع برخورد شما با دیالوگ‌ست. این نوشته‌های کوتاه بیش‌تر کلیدواژه‌هایی برای جست‌جوست و طبعا ادامه در پست دیگری ادامه نخواهد داشت.

فردا آخرین مهلت ثبت‌نام دوازدهمین دوره ریاست جمهوری‌ست و تا امروز تقریبا با ثبت‌نام برخی از شاخص‌ترین از فعالان سیاسیِ انتخابات پیش‌رو، هندسه کلی انتخابات دوازدهم، مشخص شده است. اما این میان هنوز ابهاماتی هست که شاید دغدغه‌مندان کشور نباید بی‌تفاوت بگذرند و این آخرین لحظات را به سهو پشت سر بگذارند. 

- جناب روحانی ثبت‌نام کرده است و کاندیدای جریان‌های سیاسی متعدد و صدالبته مورد انتخاب بخش قابل توجهی از ملت ایران خواهد بود.

- در مقابل پس از بازی‌های فراوان سیاسی و کشاکش عمیق میان منتقدین به وضع موجود، جناب رئیسی نیز «مستقلا» پا به عرصه انتخابات گذاشته‌است که به زعم بسیاری، اصلی‌ترین رقیب دولت فعلی خواهد بود. این تصور از پس آرای مکرر جمع موسوم به جمنا و تنفس جریان حزب‌اللهی و منتقدین دولت جناب روحانی کاملا قابل هضم است. «جمنا»یی که رئیسی هیچ‌گاه تلاش آن‌ها برای تصاحب‌ش را نپذیرفت؛ هرچند مانند بسیاری از ما به تلاش کلی آن‌ها برای سامان و وحدت احترام گذاشت و خداقوت گفت.

- از گوشه‌ای دیگر نیز مطابق تصور بسیاری از فعالان سیاسی و فرهنگی، ظاهرا جناب جلیلی به دلیل نزدیکی کلی اندیشه‌ها با جناب رئیسی و لااقل به دلیل عدم اختلاف جدی و عمیق، تصمیم بر عدم حضور در مرحله ثبت‌نام انتخابات دارد که این رویه البته با روش انقلابی و خوی آرام و سلیم جلیلی تطابق کامل دارد. جلیلی نشان داده‌است که به کلیت انقلاب و آرمان‌های اصیل آن بیش‌تر از هر حزب و جبهه و جناحی تعلق دارد و این طور کناره‌گیری‌ها و حس تکلیف‌ها از ماهیت انقلابیِ یک انقلابی جدا نیست.