- ۱۱ اسفند ۹۰ ، ۱۸:۵۵
- ۹ نظر
بلاخره بعد از یک هفته زمان انتخابات مجلس فرا رسید و فردا می رویم که مانند همیشه تقدیر خودمان را خودمان بنویسیم؛
نه که کنار بنشینیم و فقط نق بزنیم
نه که اگر چیزی شد که نظر ما نبود غوغا و هیاهو به پا کنیم.
نه! می رویم تا تقدیرمان را خودمان بنویسیم و این رفتن را وظیفه می دانیم؛ تدبیری که بنده می کند و تقدیری که او می خواهد ان شا الله....
این چند روز، به خصوص از روزی که لیست اولیه ام در بلاگ یانون را گذاشتم ، تماما گذشت به چک و اصلاح ها و مشورت ها و پرسش‌ها. و باید اعتراف کنم من برای کم‌تر انتخاباتی این قدر پرس و جو داشتم! این را نتیجه بالارفتن شعور سیاسی ملت بدانیم. و اگرچه شمار شرکت کننده این انتخابات هم به حول و قوه الاهی بالا و بالا خواهد بود تا دهان مستکبران و جاهلان هر دو بسته شود، اما کیفیت تعقل سیاسی جامعه، چیزی که این دهه سوم انقلاب اسلامی، به آن رسیده ایم با هیچ کمیتی قابل مقایسه نیست.
برخی ها شاید فکر کنند این کارهای ما، مثلا همین لیست دادن یک جوجه دانشجوی جوان در بلاگش نظیر من:) مسخره بازی ست یا خودمطرح کردن باشد اما برای مثل من این کار هم تمرین شدن بود و هم تلاشی به قدر خودم برای هم‌فکری و هم‌رایی و کمک به دوستانم و اگر خدا نیت های بد احتمالی را خودش از این کار دور کند، شکر این ها را هم باید انجام بدهم... خدا را شکر
فردا که از شادی شرکت پرشور کمی مردم در انتخابات غرق شکر بودید یاد این نعمت بزرگ‌تر کیفی هم بیافتید و شکر دو چندان کنید.
