- ۱۹ آذر ۹۰ ، ۰۹:۳۹
- ۰ نظر
این مطلب در تاریخ 13 خرداد 1390 در وبلاگ قبلی یانون منتشر شده بود و تنها به منظور آرشیو شدن این جا هم منتشرش می کنم.
-----------------
نشسته ام اخبار تلویزیون جمهوری اسلامی تماشا می کنم؛ جوانکهای دوچرخه سوار که در ظل گرما عازم حرم امام هستند، پاسداران پیاده که به دو از اصفهان تا تهران را در حرکتند، مردم شهرستانی مجاور حرم امام را که گاهی با بصیرتی عجیب حرفهایی میزنند که به حق تحلیلهایی عمیق از امروز جهان و ایران است،
این وسط ناگهان تصویرهایی از عشایر کهکیلویه و بویراحمد پخش میکند: زن هایی مشکین پوش، وویه وویه کنان در میان می چرخند و مردانی در پیرامونشان عزاداری می کنند . در اطراف هم بنرهایی با عکس امام و صداقتی عجیب که تصنع صنعتیشان را به کل از میان برده است...
جوان عشایر می گوید این مردم هرساله این روز را عزای سنتی می گیرند برای امام امت.... تنم می لرزد.