تتلو
برای کسی چون من!
که اساسا تتلو و تتلوها را همین چند روز شناخته و هیچ درک روشنی از آنها و جهانبینی آنها نداشته،
و همین چند روز به لطف کثافت اهل رسانه و جامعه مدعی اخلاق سبز و بنفش، از گوشههای معصیتهای دیروز آنها آشنا شده،
و باز به لطف رسانه و جامعه مدعی آزادی بیان سبز و بنفش، فریاد رسای این فرد و طعنه و توهین و ناسزای مخالفان سیاسی حرفهای او را کاملا شنیده،
و بازتر به لطف همین رسانهها و جامعهی کینهای قبیلهگرای سبز و بنفش در فرصت زمان کمی به اشرافی حدودی از نحوه منطق و استدلال و جهانبینی این بنده خدا واقف شده،
برای چون منی،
حتی نوع توحید این بنده خدا نیز سخت جالب و فریبناک و قابل تامل است... توحیدی که شاید میان خروارها گناه سربرمیآورد.
سادگی که پشت احساسات راحت اینها نشسته حتی گونهای صادقانه، عوامانه، دلپذیر، تلنگرزن و مقایسهپذیر از توحید را به نمایش درمیآورد که در رقابت با توحید اهل فضل و منابر، در رقابت با توحید آخوندهای دولتی و سهلتی، در رقابت با مدعیان اخلاق و دین و دانش، در رقابت با طبقات نرمال جامعه که ممکن است تتلو را به طور طبیعی -و به حق- خارج از خود بپندارند، در کنار تمام گناههای دیروز و حتی فردای اینها، سخت عرض اندام دارد و معلوم نیست کدام زودتر به خط پایان برسد.....
ما بندگان مطلق اوهام خویشتنیم......