حکم‌رانی لات و سوسول!
متن مشترک وین به رغم خطوط قرمز تعیین‌شده و شاید به طمع و امید تسلیم رهبری و در عمل انجام شده قرار دادن او و مجلس شورای اسلامی، در هتل کوبورگ میان دولت‌مردان ایرانی و شش قدرت جهانی تنظیم شد. متنی که جریان دولت تلاش دارند بدون درنظرگرفتن رویه قانونی، آن را توافق بنامند و دهان منتقدان را ببندند. و البته متنی که متاسفانه هنوز برخی از دردمندان اخلاق‌مدار داخلی حواس‌شان نیست (۱) که رد آن از سوی رهبری یا مجلس هزینه کمی ندارد و تصور کرده‌اند که یک گفت‌گوی شبانه دوستانه ساده میان کری و موگرینی بوده و همین... هرچند خدا را شکر مجلس متعهد است که در صورت عدم مطابقت این سیاهه با خطوط قرمز انقلاب اسلامی آن را غیرمعتبر اعلام کند و رهبری هم به سیاق صراحت الاهی این سال‌هایش یقینا منافع ملت را معامله تخواهند کرد و تنها کار برای انقلاب سخت‌تر شده است و ضیافت جام زهری و ...... اما این‌ها و اصلا کل توافق آن چنان مهم نیست که در مقابل رسانه‌ها پر از خبرهایی می‌شود که از شادی عده‌ای از مردم بعد از توافق وین مخابره می‌کنند.
درست است! هنوز نه دلاری ارزان شده و نه ارزی وارد شده. هنوز زندگی مردم تغییری نکرده و اساسا تغییری نیز نخواهد کرد، اما رسانه‌های چپ و زرد و خارجه و صدالبته صداوسیمای بی‌تدبیر و بی‌بصیرت ما ادعا می‌کنند که مردم جشن گرفته‌اند. آخر مردم اگر عاقل باشند چرا باید برای چیزی که هنوز هیچ نتیجه روشنی نداشته ست و اصلا معلوم نیست نتیجه داشته باشد، به خیابان‌ها بریزند و شادی کنند!!؟ حتما یک جای کار می‌لنگد. به اینترنت که سر می‌زنید متوجه می‌شوید مساله چیز دیگری‌ست. بله! برای بار صدم از جولان جماعت بی‌ارزش و پست لات و سوسول ضربه می‌خوریم.
از میان تصاویری که در وب می‌بینید یک در میان، نیم تنه سوسولی از پنجره آفتاب‌گیر (sun-roof) خودرو بیرون زده و یا یک بازوساخته‌ی عربده‌کش سوار بر موتور نمایندگی ملت ایران را برعهده دارد. رسانه‌ها گزارش می‌کنند که در چهارراه ولی‌عصر تهران، ونک و میدان مادر تجمع مردم تهران ! بوده‌است. تجمع مردم تهرانی که جنوب شهرش چهارراه ولی‌عصر‌ست و کانون‌ش در شمال شهر تهران و تصاویر خیابان ولی‌عصر و درخت‌های نامی‌ش در موج تصاویر مخابره شده گویا جامعه‌شناسی این شادی‌ست! موج سوسول‌های پرخور و بی‌درد به خیابان‌ها می‌ریزند و با کمک و هم‌راهی جاهلان و لات‌های قدکوتاه زمانه ما و صدالبته به طور طبیعی هم‌راهی برخی از توده مستضعف مردمی -که کم‌تر به بهانه شادی کار دارند و خود دقایقی شادی برای‌شان خوش‌آیند است- بخشی از خیابان‌های شمال شهر تهران و محلات اعیان‌نشین برخی شهرهای بزرگ را پر می‌کنند.
به نحوی که حتی آخر کار در یکی از رسانه‌های ذوق‌زده می‌بینید در کمال ناباوری برای خود اهل رسانه‌اش زیر یک تصویر نوشته : تصویر زن محجبه با دست‌بند سبز و بنفش! خود اهل رسانه هم باور نمی‌کنند که یک محجبه بتواند در این بالماسکه پست و حقارت آمیز شرکت داشته باشد و حقا که زن محجبه‌ای بود که از فرط حیا، ساعد دستش تا بالا عریان بود و با چشمان وقیح بی‌حیایی خود را فریاد می‌زد...... با دیدن تصاویر جمعیت شادی کننده در شب توافق وین در اینترنت بی‌اختیار یاد تحلیل دکتر اباذری بر پدیده پاشایی و تشییع جنازه می‌افتیم..
دکتر اباذری در تحلیل چرایی خفت و زبونی که در واقعه تشییع پاشایی به جامعه ما وارد شد اول بار رخ‌داد چنین ننگ‌آمیزی را به تشییع جنازه مهوش خواننده مستهجن دوران قبل برمی‌گرداند و می‌گوید آن‌جا دو قشر لات، یعنی جاهلان ورزشی و غیرمتعلم جامعه و سوسول، یعنی اشراف‌زاده‌گان بی‌شعور سردمداری تشییع مهوش را برعهده داشتند و این را نتیجه سیاست‌های پهلوی برای سیاست‌زدایی از جامعه به منظور امکان مدیریت جامعه‌ای که می‌رفته تا باشعورتر و آماده‌تر برای یک انقلاب بزرگ بشود، می‌داند. دکتر اباذری در آن تحلیل جالب خود اگرچه ریشه شکل‌گیری این فرآیند در جمهوری اسلامی را به وقایع ۸۸ و پس از آن مربوط می‌داند اما منصفانه باید گفت متاسفانه رویه سیاست‌زدایی از جانب نظام جمهوری اسلامی بیش از دو دهه است که در حال پی‌گیری‌ست.
سال‌هاست که پرداخت بیش از حد نظام به بازیگران، ورزش‌کاران و چهره‌ها خار گلوی جامعه متعهد و متخصص است. ما با وجود انقلابی که کرده‌ایم و فریادهایی که بر سر استکبار جهانی و نظامات شهوانی و پستی‌های معاصر جامعه بشری زده‌ایم اما با تدبیر ناروای مسؤولین دوره‌های مختلف، با تقصیر مستقیم صداوسیمای جمهوری اسلامی و نهادهای فرهنگی مختلف، با موج‌سواری جریان‌های سیاسی و مافیاهای مالی، کم‌کم حکم‌رانی آرام و خفی الگوهای همین پستی و دونی را مهیا کردیم. در این معرکه دولت قبل شاید از بزرگ‌ترین مقصرین دوران انقلاب اسلامی بود و حالا دولت تدبیر و امید نیز نعل به نعل قدم جای پای همین سیاست‌ها دارد. دولت جدید که حتی در استقبا‌ل‌های استانی‌ش نیز روی همین پیاده‌نظام لات و سوسول حساب می‌کند، یقینا بدش نمی‌آید در شب دست‌آورد بزرگ ادعایی خود یک رژه قدرت برود. غافل از این که جماعت لات و سوسول رژه قدرت‌شان نیز مانند خودشان دروغین و دل‌نچسب است و حمایت آن‌ها هیچ وقت برای کسی حمایت نمی‌شود.
آن روزهایی که صداوسیما به بهانه‌ی هر مناسبت و شادی و جشنی چند بازیگر سینمایی و بازیکن ورزشی را به عنوان الگو در چشم مخاطبین زیاد آن روزهای تلویزیون می‌کرد و به جای دانش‌مند و فاضل و کارآفرین و حتی به جای بدنه مردمی که در کنشی عقلانی برتری خود را در مقابل دوربین به رخ بکشند چند دماغ عمل‌کرده و گوش‌شکسته را قهرمان‌های مردم معرفی می‌کرد این فرآیند سیاست‌گریزی و سیاست‌زدایی شروع شده بود. بعدترها که همین خواننده‌ها و کشتی‌گیرها و بازیگرها رفتند و برخی صندلی‌های جدی مدیریت شهری و ملی را تصاحب کردند نیز به هوش نیامدیم که در چه سیر قهقرایی خاصی افتاده‌ایم.
امروز مانند همیشه جریان سیاسی در حال ماهی‌گیری از این گودال کثیف است و در هل دادن جامعه به سطوح بیش‌تری از سیاست‌زدایی کوتاهی نخواهد کرد. یعنی از دولت تدبیر و امید هم انتظار رفتار عاقلانه‌تر نیست. اما نظام فقط دولت نیست. صداوسیمای ما کی باید سرعقل بیاید!؟ ارگان‌های فرهنگی چرا خطر این پستی را احساس نمی‌کنند!؟ (۲) نظام حالا باید تخمی را که خودش کاشته است برداشت کند. باید به چشم ببینیم جولان لات‌ها و سوسول‌ها را در خیابان‌های تهران و شهرهای بزرگ و آی‌لاو امریکا و سوت و کف‌‌شان را تحمل کنیم ....
(۱) : امروز خطیب محترم نمازجمعه با تجلیل و تشکر کامل از توافق و دست‌آورد آن !!! می‌فرمودند که خبرهایی به گوش می‌رسد که در متن توافق برخی درخواست‌های چنین و چنان مخالف خطوط قرمز وجود دارد که امیدواریم وزیر و دولت محترم حواس‌شان باشد و .... فلان و بهمان انگارنه‌انگار که همین‌ها خودشان این متن را تدوین کرده‌اند و امضا هم کرده‌اند و هرچند قانونی اما اگر مجلس هم در مقابل‌ش بایستد هزینه دوچندانی‌ست که نظام پرداخت خواهد کرد!
(۲) : شگفت آن‌که برخی از مسئولین و دردمندان نظام، این وضعیت فلاکت را زمینه وحدمت ملی می‌دانند و فکر می‌کنند از دل پستی و دونی وحدت به دست می‌آید. در حالی که وحدت مورد نظر رهبری نیز به صریح سخنان ایشان مربوط به جامعه متعهد و مستضعف است.
