تولی و تبری
شنبه, ۱۹ آذر ۱۳۹۰، ۱۰:۰۴ ق.ظ
این مطلب در تاریخ 18 خرداد 1390 در وبلاگ قبلی یانون منتشر شده بود و تنها به منظور آرشیو شدن این جا هم منتشرش می کنم.
-----------------
قرآن کریم برای ما یک سری ملاک تعیین کرده است؛ ملاک هایی که با گذر زمان و چرخش ایام محکم برجای خود می مانند تا چراغ راه‌مان باشند در تاریکی های جهالت.
یکی از بزرگ‌ترین معیارهای مطروحه قرآنی ، ملاک تبری و تولی ست. امری که مانند نماز و روزه و حج ، یکی از فروع دین مبین اسلام است و امروز هرچه می خوریم از بی اعتنایی به همین ملاک مهم است که می خوریم....
کسی که تولی و تبری نداشته باشد به صریح اسلام، اصلا دین ندارد...دشمن داشتن چه کسانی و دوست داشتن چه کسانی... خود من و شما هم گاهی خیلی از نزدیک با این ملاک مواجه می شویم. روبه‌روی گنبد طلای رضایش می ایستیم و سینه صاف کرده می‌خوانیم : و انا ولی لکم بری من عدوکم.... موال لاولیاکم، مبغض لاعدائکم... خیلی راحت می خوانیم این ها را...
ولی تنها می خوانیم انگار!
چند وقت پیش موجی راه افتاد که در جواب حرکت سخیفانه ی عده ای بی حیا در توهین به ائمه‌ی معصوم در فیس بوک مدام از خوبی و نیکی های ائمه می گفت در حالی که عنصر گمشده‌ی این جریان نه تولی که تبری ست...
تولی یعنی دوست بداری دوستان خدا را، معصومین را و بندگان خوب خدا را . یعنی دوست بداری رضای خدا را و هر عمل که به رضای او بیانجامد... یعنی دوست بداری حلال ها را و دستورات شرعی را که از جانب حق تعالی و پاکان معصوم خلق است. یعنی دوست بداری خوبی را.
در عین حال تبری یعنی دشمن بداری ناپاکی را! دشمنان خیر و خوبی را دشمن بداری. و هر عمل که موجب نارضایتی معبود باشد را دشمن بداری.... یعنی دشمن بداری حرام ها را و خلاف شرع ها را که مخالفت با خدای یگانه و سرباززدن از ولایت پاکان معصوم خلق است. یعنی دشمن بداری بدی را..
آن روزها که موضوع این توهین ها مطرح بود، کمتر دیدم از دوستان فیس بوکی ام که جرات داشته باشد در لیست دوستانشان آنان را که آن صفحه‌ی منحوس را لایک کرده بودند، از رفاقت خویش حذف کند. کمتر کسی حتی جرات این قدر هزینه کردن ها را در راه تبری دشمنان الاهی داشت... این جاست که دیگر شک می کنی به تمام حرف های به ظاهر دینی و اعتقادی بعضی از همین دوستان...
تنفس قرآنی چیزی ست که لازمه‌ی درک رضای خداوندی ست برادران ایمانی من! با حرکت های جوزده ی احساسی راهی به جایی نمی بریم.
در فیس بوک نوشتم : "می دانی وقتی چیزی را لایک می کنی یعنی داری می گویی دوستش دارم ها!!" و خیلی ها نفهمیدند.
دوست داشتن و دشمن داشتن اساس اسلام است، هل الدین الا الحب و البغض... و باور کن به همین سادگی چیزی مثل فیس بوک این مفاهیم را برای من و تو ساده می کند و قلب می کند معناهاشان را! تا جایی که به راحتی از لیدی گاگا گرفته تا پینک فلوید و بیتل را لایک می کنی و نمی فهمی چه داری می کنی با خودت.....
همه چیزمان همین قدر از معنا تهی شده است...
دشمن داشتن دشمنان خدا خیلی خیلی مهم است. اصلا معیارست.. معیار مسلمان بودن یا نبودن. در تاریخ هم که نیم نگاهی بیاندازی می بینی که همین است.
اما دشمن داشتن دشمنان خدا برای خدا، برای آن که آنان دشمن خدایند نه وجهی دیگر.
و دوست داشتن دوستان خدا برای خدا برای آن که آنان دوستان خدایند.......
این ها که گفتم را اگر پی بگیری در سیاست امروز هم به جاهای خوبی می رسی. در این زمانه که خیلی چیزها دست خوش اخبار و اطلاعات هستند و دروغ و راست با هم آمیخته، شاید تنها محک مانده ای که هنوز می تواند به کار من و تو بیاید برای یافتن حق همین محک تولی و تبری ست....
کدام گروه از کدام مسلک حمایت می کند و کدام مسلک با کدام گروه دشمن است.....
مثلا امروز در منطقه ی ما خیلی کشورها با الگوهایی شبیه به هم آشفته شدند. ایران در دو سال قبل و تونس و مصر در سال قبل و لیبی و بحرین و یمن و سوریه در همین روزها و به زودی زود خیلی های دیگر.....
ولی جالب آن جاست که برخورد حکومتی مثل امریکا یا عربستان (که مواضعی روشنی در قبال اسلام و شیعه دارند و به زعم خیلی از ما، دشمن اسلام و خداوند محسوب می شوند) در قبال این ها یکسان نبود.
اگر فرض کنیم حتی ظاهر این ها همه شبیه هم بودند، چرا در قبال ایران و سوریه امریکا و سعودی کاملا دوشادوش معترضان، در قبال مصر و تونس و لیبی ابتدا در مقابل معترضان و بعد در کنار آن ها و در قبال یمن و بحرین دقیقا در مقابل و معارضه با معترضان بودند؟ بلاخره این دشمنی ها باید وجهی داشته باشد و آن دوستی ها هم! یا نه؟
در ایران و سوریه معترضان چه خواسته ای -حتی شاید به حقی- داشتند که مورد پسند دشمنان خدا بوده و هست؟
در بحرین و یمن معترضان چه فریادی را بلند کرده اند که این طور دشمنان خدا را به تکاپو انداخته است؟
نمی شود به راحتی این حضور دوگانه و متفاوت دشمنان خدا را در عرصه ها نادیده گرفت برادر ایمانی من! این ها برای من و تویی که قرار بندگی خدا داریم غیر قابل اغماض است..... دشمن خدا را دشمن بدار و از آن چه او در آن طمع دارد بترس
باور ندارم آزاده ای این ها را همین طوری برای خود حل کند.
اما امید هم کم دارم که دوست مورد علاقه ی من این متن را به قصد فهم بخواند.
