- ۱۲ تیر ۹۴ ، ۱۰:۰۳
- ۱ نظر
انقلاب اسلامی نشان داد که میشود خیلی چیزها را بازتعریف کرد. خیلی عادات و خاطرات را از طول تاریخ بیرون کشید و بازخوانی کرد و فقیهانه با آنها روبهرو شد و با تصمیمی جدید انتخابهایی جدید گرفت. از این نظر نمیتوانیم انتظار معماری انقلاب اسلامی را نداشته باشیم. معماری انقلاب اسلامی بیشک با معماری اسلامی -به معنای عرفی دانشگاهیش که نوعی سنتگراییست - تفاوت خواهد داشت.
اگر صفویه در پس اثبات شیعه به عنوان یک حکومت و البته در حد و حصر اندیشه ملوک خود راه اثبات سیاسیش را در ساخت معماریهای عظیم و پرکار صفوی میبیند انقلاب اسلامی از آغاز جور دیگر نظام شیعی خود را به دنیا نشان میدهد. امام خمینی مردی که شاید کمتر کسی در این که آگاهانه انتخاب میکردهاست، ابهام داشته باشد، از آغاز چه در قم چه در فرانسه و چه در تهران نشان میدهد که عظمت حکومتش را در بناهای رفیع و تزئینات نمیبیند. اگرچه ممکن است بگویند زمان این حرفها هم گذشته بوده است اما مگر حکام عرب تا همین امروز برای کاخها و برجهایشان گرانترین و مفرطانهترین معماریها را به کار نمیگیرند؟ یا مگر پهلوی از عیاشی و تجمل و تزویر چیزی کم میگذاشت؟ اما امام خمینی از آغاز به سادهترین و بیآلایشترینها بسنده میکنند.