یانون

گاه‌نوشته‌های یا.نون

یانون

گاه‌نوشته‌های یا.نون

۵ مطلب با موضوع «پادکست‌نوشته» ثبت شده است

کودکان غزه شعر مشهور «موطنی» را به سرود می‌خوانند. سرود «موطنی» مدتی سرود ملی فلسطین و چند سالی نیز پس از سقوط صدام سرود ملی عراق بود.
این کودکان در این تقریر خاص، فوق‌العاده پر احساس این ترانه را می‌خوانند... یک جور صدا که انگار از پس چندین قرن تاریخ دارد به گوش می‌رسد.

 

 

برای ان‌ها که عربی کم‌تر متوجه می‌شوند، پیگیری متن ترانه هم خالی از لطف نیست...

سخت است برای آدم که مدت‌ زیادی بخواهد و گاهی هم حتی فکر کند که می‌تواند اما نتواند برود.....

سخت است چند ماه بدون زیارت او زندگی کنی. 

مدام چشم به تصویرها بدوزی و با سلام‌های پایان هر نماز دل‌خوش کنی......

سخت است اما

هرچه رضا رضا باشد.
 

دریافت
حجم: 1.04 مگابایت
 

عید مبارک..........

کم دست و دلم به بلاگ نویسی می رود این روزها. اما درست نیست چراغ این خانه روشن نماند.

---------------------

این را خیلی وقت بود قرار بود این جا منتشر کنم اما قسمت نمی شد انگار. 

از آن دسته اشعار و نوحه هایی ست که برخلاف این نوحه های این روزها، دوست داری گاهی صدها بار گوش کنی و با هر بارش بالا و پایین بروی و در جذبه‌ای عاشقانه از دنیا و مافیهایش فاصله بگیری......

 

این مطلب در تاریخ 19 مهر 1390 در وبلاگ قبلی یانون منتشر شده بود و تنها به منظور آرشیو شدن این جا هم منتشرش می کنم.

-----------------

امسال نمی دانم چه شده این ذیقعده را پر کرده صولت‌ش.
---
من هیچ وقت مشهدی نبوده‌ام. یعنی آن چنان نبوده‌ام که احساس کنم یک گوشه قلبم‌ را در جایی که خورشید هر صبح طلوع می کند جاگذاشته‌ام.
اما این روزها ، گویا تمام قلبم را تسخیر کرده .....
نمی دانم چه سری‌ست که شمس‌الشموس‌ش خوانند؛ وقتی این خانواده‌ی مهان، خورشیدهای عالم وجودند، لاجرم این آقای بزرگ، خورشید خورشیدهاست ...
نمی دانم چه سری‌ست که شمس‌الشموس‌ش خوانند.

وقتی قرار باشد و این قرار را دیگری گذاشته باشد لاجرم راهی نداری. کشان کشان است این جا.... 

این مطلب در تاریخ 12 بهمن 1389 در وبلاگ قبلی یانون منتشر شده بود و تنها به منظور آرشیو شدن این جا هم منتشرش می کنم.

-------------------imam-khomeini.jpg (200×342)

بچه های سمپاد خوب می شناسندش!

 

بعضی مریدش بودند حتی!

ولی من تنها از پس چند شعر و یک نام می شناسمش!

احمد محبی آشتیانی.
کسی که با چند شعر و تنها چند شعر خوب می فهمی اش! که عاشق است اما نه عاشق هر کسی....
احمد محبی آشتیانی -حداقل آن محبی آشتیانی جوانی که در پس اشعارش می شناسمش- عاشق پیرمردی هشتاد ساله است؛
نه فقط احمد که بسیاری از هم‌نسلان‌ش هم دل و دین در گرو محراب ابروی همین پیرمرد عاشق هشتاد ساله باخته اند؛
نه هم‌نسلان احمد که تا دنیا دنیاست ، پیرمرد عاشق سرگشته فراوان دارد.....