- ۱۴ تیر ۹۱ ، ۱۹:۱۴
- ۰ نظر
عیدتون مبارک
دلهاتون به یاد خدا و حب ولی خدا زنده و پرنور.
دلهاتون چراغونی.
گناه نکنیم. گناه همه خوبی هامون رو به زشتی بدل می کنه.
در پناهش بمونیم. در پناه ش....
عیدتون مبارک
دلهاتون به یاد خدا و حب ولی خدا زنده و پرنور.
دلهاتون چراغونی.
گناه نکنیم. گناه همه خوبی هامون رو به زشتی بدل می کنه.
در پناهش بمونیم. در پناه ش....
چند روز پیش در رسانه های جمعی صحبت هایی از حجت الاسلام و المسلمین قرائتی منتشر شد که انتقادهایی به جا و خوب از روند مزورانه و مسرفانه تبلیغات دین و فرهنگی بود. از جمله این انتقادات، انتقادی مهم در باب پرهیز از اسراف و تجمل در ساخت مساجد و هنرهای وابسته به آن بود که آقای قرائتی با بیانی جالب -مانند همیشه- گفته بودند: “اینکه بودجه صرف نمایشگاه قرآن یا فلان کاشیکاری میشود که خط آن را هیچ جنّی نمیتواند بخواند، چه بهرهای برای اسلام دارد؟! ” +
اگرچه روی اصلی این سخن با اسراف و در نهی از اسراف است و سخنی حق و حتی به نوعی درد امروز معماری مذهبی-اسلامی ماست، اما برداشتی دیگر از این صحبتها ابهامهایی در زمینه ارزشهای هنری نهفته در آثار معماری اسلامی نظیر کاشیکاری ها بوجود میآورد و پرسشی مهم را مطرح مینمود که به راستی اهداف نهفته در کاشیکاری ها و خوشنویسی کتیبههای اسمای الاهی در مساجد و مراکز مذهبی جهان اسلام چه بوده است و امروز در عصر جدید چه باید کرد؟
یادداشت زیر که توسط خانم ناگهانی (از طراحان معمار و محققین ارجمند معماری اسلامی ) و اعمال نظراتی از جانب بنده نوشته شده است بر این سوال مهم و پاسخ آن تا حدودی دقیقتر شده است.