دوتابعیتیها
تابعیت حق می‌آورد و وظیفه!
وقتی اهل یک کشور هستی انتظار داری آن کشور تو را دریابد و کمک زندگی‌ت باشد و در قبال آن هم خود را به خدمت اصول آن کشور وامی‌داری.
اما وقتی اهل دو کشور باشی مسأله یک جوری قابل مدیریت است.
می‌توانی مثلا تمام انتطارات‌ت را به یک کشور ببری و تمام خدمات‌ت را به دیگری!
می‌توانی از یکی پول دربیاوری و در دیگری خرج کنی!
می‌توانی در یکی زمین داشته باشی و در دیگری زمان بگذرانی.
در یکی هویت‌ت را قاب کنی و به دیوار بزنی و در دیگری بی‌هویت و فرهنگی فقط به لذت بیش‌تر فکر کنی.
تازه وقتی از یکی به دیگری رفتی نق بزنی و وقتی برگشتی افسانه بگویی و اگر هم در یکی بدنه‌ی مدیریتی خاضعی باشد، اصلا از آفیسری فلان دانشگاه دست دوم و سوم یکی بیایی و این جا یک‌شبه هیبت علمی دانشگاه مطرح این ور شوی....انگار دو تابعیتی تمام بچه‌زرنگی‌ست!
اهل دو کشور بودن صورت رسمی و عمیق دورویی‌ست و این در اخلاق خلاصه نمی‌شود. این عمیقأ به مسائل کشور و مصالح یک بوم ارتباط پیدا می‌کند.
دوتابعیتی یک مسأله امنیت ملی‌ست که وقتی در سطح مدیران و نخبه‌های یک جامعه هم تسری پیدا کند اصلا قابل مماشات نیست. حالا متنفذین جامعه می‌توانند دورویی سیستماتیکی داشته باشند که باقی از آن محروم‌ند. این دو رویی که می‌توانست یک حربه‌ی جنگی پیچیده باشد حالا برای توسعه‌ی شخصی هر کدام از این‌ها به کارگرفته می‌شود؛ توسعه‌ای شخصی از جیب یک ملت که در بزنگاه هم هیچ پشت ملت نخواهند آمد.
و هیچ جای دنیا این قدر که ما هستیم احمق نیست؛ که بگذارد این طور با منافع‌ش و با امنیت ملی‌ش بازی شود.
وقتی می‌گوییم مسأله دو تابعیتی بودن مسأله مهم امنیت ملی‌ست یعنی همین فاجعه اخیر.
حالا کانادا به خاطر شصت و اندی شهروند که در پرواز ناکام بویینگ داشته - و ایران خبر نداشته که شصت و اندی کانادایی هستند - ادعای ورود به تحقیقات پرونده می‌کند. پرونده‌ای که به طور طبیعی و در کنار ناکامی‌های اخیر دیگر بویینگ به ورشکستگی این غول بزرگ صنعتی ایالات متحده می انجامد اما حالا با بازیگری کانادا و خوش رقصی برای امریکا، تلاش می‌کنند تا با اتهام به ایران تمام این ورشکستگی را احیا کنند و حتی شعبده‌بازانه سهام بویینگ را ارتقا هم بدهند.
این جاست که می‌بینی هم‌وطن سابق تو حالا با انتخابی که کرده نه فقط زندگی شخصی خودش که زندگی ملت و کشور تو را هم به بازی گرفته.... بعد از تو انتظار دارند مثل بچه‌های مثبت، به همه تسلیت بگویی و همه را به یک چشم ببینی!
پ.ن۱: ظاهراً همه آدم‌های جهان را با پنج واسطه می‌توانی بهم برسانی... .نگذارید این که می‌دانید فلانی در پرواز خواهرزاده فلانی بوده چشم‌تان را از واقعیت در جریان - که سخت زجرآور و ظالمانه است - ببندد.
پ.ن۲: این قانون تک تابعیتی در کشورهای دیگری در جهان هم در حال اجراست. نمی‌دانم کشور ما چرا نباید این قانون را به شور بگذارد؟ برای یک بار این دندان لق دو تابعیتی‌ها را بکنید و بگذارید کشور حقوق و وظایف‌ش را در خودش حل کند.
پ.ن۳: و خاک چیزی عجیب است. آخر سر عروسی های به آن‌جا رفته برای عزا پیش ایران می‌آیند. میتوانید این یک حق خاص، یعنی تدفین در خاک ایران را به دوتابعیتیها بدهید؛ محض هم‌دردی.... اما امکان خرید زمین، امکان انباشت نقدی، شناسنامه ایرانی و امکان مالکیت را بگیرید. بگذارید حق و تکلیف در تناسب با هم باشد.
